Η μονίλια των ανθέων αποτελεί μια ασθένεια μεγάλης οικονομικής σημασίας που προσβάλλει όλα τα καρποφόρα δέντρα (κυρίως την κερασιά, τη βυσσινιά, τη ροδακινιά, τη βερυκοκκιά και τη δαμασκηνιά) και έχει γίνει αντικείμενο μελέτης εδώ και πολλά χρόνια. 

Ζημιές σε καλλιέργειες που αγγίζουν το 100%, οφείλονται ορισμένες φορές στη μείωση της παραγωγής, η οποία προκαλείται από την εξασθένηση των δέντρων λόγω ξήρανσης ανθέων και κλαδίσκων. 

Ο βροχερός υγρός (δηλ. τα υψηλά επίπεδα υγρασίας) και νεφοσκεπής καιρός με θερμοκρασίες 5-27°C κρίνεται απαραίτητος παράγοντας για την ανάπτυξη της ασθένειας και για την πραγματοποίηση νέων μολύνσεων. 

Συμπτώματα

Η μονίλια προκαλεί νεκρώσεις και ξηράνσεις στα άνθη, στα κλαδιά, στα φύλλα και σήψεις στους καρπούς ειδικά σε βροχερές χρονιές. Η ασθένεια αυτή κάνει την εμφάνιση της συνήθως νωρίς την άνοιξη με επιπτώσεις στην ανθοφορία. Μαραμένα, συρρικνωμένα, ξηρά άνθη πάνω στα κλαδιά συνιστούν συχνό φαινόμενο της μονίλιας. Επίσης, στα κλαδιά ο μύκητας προκαλεί μικρά ελλειπτικά βυθισμένα έλκη που περιβάλλουν τον κλαδίσκο με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική ξήρανση του. Εκεί ακριβώς παρατηρείται κι έκκριση κόμμεος.

Αντιμετώπιση 

1. Καταστροφή όλων των εστιών του μύκητα, δηλαδή κλάδεμα και κάψιμο όλων προσβεβλημένων κλάδων των δέντρων.

2. Τουλάχιστον 3 εφαρμογές με κατάλληλα μυκητοκτόνα στην αρχή της άνοιξης στην λευκή ή ρόδινη κορυφή στην πλήρη ανθοφορία και στην πτώση πετάλων.

3. Φυσικά, πλησιάζοντας στην ωρίμανση των καρπών και τη συγκομιδή συνιστώνται και 1-2 εφαρμογές με τα κατάλληλα μονιλιοκτόνα.

Tags Μονίλια ανθέων, μαραμένα φύλλα, ξηρά άνθη, ασθένεια καρποφόρων δέντρων