Στην κτηνοτροφία, με τον όρο πάχυνση των μοσχαριών εννοούμε την αύξηση του σωματικού βάρους του ζώου με το μικρότερο δυνατό κόστος. Αυτό για τους μόσχους χαμηλής μέσης παραγωγικότητας γίνεται με σιτηρέσια αποκλειστικά από χονδροειδείς ζωοτροφές (π.χ. τριφύλλι, άχυρο, σανό, βίκος, προϊόντα ξήρανσης, υποπροϊόντα αλωνισμού) αλλά για τους μόσχους υψηλών αποδόσεων εκτός από τις χονδροειδείς ζωοτροφές είναι απαραίτητη η προσθήκη μίγματος συμπυκνωμένων ζωοτροφών (π.χ. δημητριακοί καρποί όπως αραβόσιτος, κριθάρι, σόγια, σόργο κλπ., υποπροϊόντα αλευροποιίας, αμυλοποιίας, οινοπνευματοποιίας, σπορελαιουργίας, σακχαροποιίας, χυμοποιίας, υποπροϊόντα ανόργανης προέλευσης όπως ισορροπιστές, άλατα φυσικής προέλευσης, προϊόντα βιομηχανικής σύνθεσης, προϊόντα βιοτεχνολογίας).

Μέχρι την ηλικία των 4 μηνών, οι μόσχοι πάχυνσης και οι μοσχίδες πρέπει να έχουν παρόμοια διατροφική αγωγή. Αυτό αλλάζει μετά το πέρασμα των 4 μηνών. Οι μόσχοι πρέπει να κερδίσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο σωματικό βάρος, σε αντίθεση με τις μοσχίδες, οι οποίες πρέπει να διατηρηθούν σε κανονικά επίπεδα.

Σε κάθε περίπτωση, η διατροφή τους στηρίζεται από εδώ και πέρα σε χονδροειδείς ζωοτροφές. Αυτό συμβαίνει γιατί από αυτή την ηλικία και μετά, η ικανότητα της μεγάλης κοιλίας να πέπτει με τη βοήθεια των μικροοργανισμών τις χονδροειδείς ζωοτροφές ολοκληρώνεται. 

Tags Πάχυνση μοσχαριών, μόσχοι υψηλών αποδόσεων, χονδροειδείς ζωοτροφές, κτηνοτροφία